Palenica Białczańska

Polana w Tatrach Wysokich położona w Dolinie Białki na wysokości ok. 990 m n.p.m. Stanowi punkt końcowy dla ruchu zmotoryzowanego, zmierzającego Drogą Oswalda Balzera w kierunku Morskiego Oka. Jest tu także końcowy przystanek busów PKS, mikrobusów oraz postój góralskich fasiągów.

Dawniej na polanie znajdowały się szopy pasterskie górali z Białki Tatrzańskiej. W 1951 r. wybudowano murowany budynek, później kolejne. W 1962 r. na polanie zbudowano duży parking samochodowy[2]. Parkować tu może do 850 samochodów, często jednak nie wszyscy chętni mieszczą się, muszą więc zostawiać auta wzdłuż drogi lub nawet po stronie słowackiej. Parking jest płatny poza godzinami nocnymi[1]. Na Palenicy Białczańskiej mieści się najliczniej uczęszczane wejście do Tatrzańskiego Parku Narodowego: w 2005 r. weszło tędy 623 500 osób, czyli 31,5% wszystkich turystów w TPN. Niegdyś istniała tutaj również placówka Straży Granicznej, przekształcona obecnie w ośrodek wypoczynkowy pograniczników. Szosą z Palenicy do Morskiego Oka mogą jeździć jedynie odpowiednie służby, od 1998 r. zakaz wjazdu dotyczy też rowerów[1].

Szlaki turystyczne:

• szlak turystyczny niebieski – szlak niebieski na Rusinową Polanę i do Zazadniej.

Szosa do Morskiego Oka, od której przy Wodogrzmotach Mickiewicza odchodzą szlaki:

• szlak turystyczny zielony – zielony ze schroniska na polanie Stara Roztoka do Doliny Roztoki, a dalej do Doliny Pięciu Stawów Polskich.
• szlak turystyczny czerwony – czerwony z Toporowej Cyrhli przez Psią Trawkę, Rówień Waksmundzką i dalej od Wodogrzmotów wzdłuż szosy nad Morskie Oko.

Powrót